Zoeken in deze blog

woensdag 30 december 2020

Roadtrip Gaumestreek

 Op de voorlaatste dag van 2020 een roadtrip gedaan in de Gaumestreek. De Gaume wordt ook wel eens het Belgisch-Lotharingen genoemd. Je mag stellen dat dit een stukje vergeten België is. Maar elke roadtrip heeft zijn doel of zijn gids, Arnout Houben is onze gids op deze roadtrip. Hij volgde de GR129 dwars door België. Wij pikte in op 380km van zijn route in Herbeumont, maar eerst inkopen doen voor onze eindejaar menu. In Orchimont bevind een bizon ranch, dus bizon steak op de steengril! Van Orchimont reden wij naar Herbeumont om de route op te pikken. Van Herbeumont ging het richting Florenville. De eerste stop die wij maakte was in Chassepierre, fotogeniek dorpje. Vandaar ging het via Lacuisine naar Florenville. In Florenville werd er richting Orval gereden, na inkopen van de abdijkaas ging de roadtrip verder richting Torgny. Daar lag ons hoofddoel van heel de rit, de hermitage en kapel van Notre-Dame-Du-Luxemburg. Na wat zoeken vonden wij verscholen op een helling in de bossen de kapel, jammer dat wij de heremiet niet te zien kregen. Onze laatste stop was die in Montauban. Op deze manier hebben wij dan toch een heel andere kijk gekregen van de Gaumestreek, het boek Dwars door België heeft ons hierbij heel wat geholpen, met Dank aan Arnout Houben. 









































dinsdag 29 december 2020

Wandeling Le Chêne à l'image Membre

 Na twee dagen van regen, konden wij afgelopen dinsdag (29-12-2020) een wandeling inplannen.  Wandeling Le Chêne à l'image vertrekt net buiten het dorpje Membre, deelgemeente van Vresse sur Semois. Volgens het plannetje een wandeling van 5.5km waarover je een 2 uur zou wandelen, met andere woorden een kuitenbijter. Wij gingen nog maar net de parking af, of het water stroomde al door onze wandelschoenen. Wij vertrokken op een hoogte van 195m en zouden klimmen tot een hoogte van 390m. Het was ploeteren om door de stroompjes water die van de helling kwam om boven te geraken. Maar het moet gezegd worden dat het prachtige beelden opleverde, verschillende beekjes stroomde van de hellingen af. Maar zoals vaak zit het venijn vaak in de staart. De afdaling naar de parking mag je onder pittig categoriseren, we kregen niet alleen met het nodige glibberige modder af te rekenen. Maar de moderne bosbouw hier in de Ardennen zorgde er voor dat omgewaaide bomen blijven liggen waar ze vallen. Het was soms je weg zoeken om telkens opnieuw op het wandelpad te geraken.  Slotsom, best een leuke en avontuurlijke (in de wintermaanden) wandeling en zoals gewoonlijk hadden wij iets meer dan de voorgestelde 2u nodig om opnieuw de parking te bereiken 😃😃  

Wandelkaart: Vresse-sur-Semois (wandeling nr:20)