De dodengang in Diksmuide ligt enkele kilometers verder, en was de volgende stop. De dodengang zijn de enigste loopgravenstelsel uit WO I die bewaard is gebleven. Het geeft een beeld hoe 100 jaar geleden soldaten de oorlog beleefde. Door het coronavirus moet je nu wel het museum en de loopgraven bezoeken met mondmaskers.
Iets dat met stip stond aangeduid bij deze roadtrip was het Belgische militaire begraafplaats van West-Vleteren. Hier ligt mijn overgrootvader begraven, hij sneuvelde op 12 juni 1917.
Wij vervolgende onze route richting Ieper. Wie in de westhoek rondrijd kan en mag Tyne Cot Cemetery in Passendale niet voorbij rijden. Dit is het grootste Britse militaire kerkhof op het vasteland, het is een stille getuigen van de slag Passendale. Op het kerkhof liggen 12.000 Britse of gemene best Britten begraven, 8.000 graven zonder naam. Op de muur achteraan het kerkhof staan nog eens 35.000 namen van gesneuvelde soldaten. Toen wij aan bij de uitgang aan de muur het kerkhof overkeken, werden wij toch even stil, wetende dat wat hier ligt nog maar een fractie was van de gesneuvelde tijdens WO I.
Wie Westhoek zegt, denkt gelijk aan Ieper, en dat was onze volgende halte op onze roadtrip. Uit mijn rally verleden wist ik dat je best parkeerde aan het sportcomplex in Ieper, gratis parking en op wandelafstand van het centrum. Via het Poternebrug ga je onder de vestingmuur recht de stadskern in. Dan ga je rechts richting centrum, na enkele minuten sta je op de grote mark van Ieper. Na een terrasje verder gewandeld rond de lakenhallen om aan de achterkant een hapje te eten in het Ganzeke't. Na een stadswandelingetje zijn wij dan richting Menenpoort gegaan. Sinds 1928 wordt er onder de Menenpoort om 20:00u dagelijks De Lastpost gebracht. De Menenpoort is een herdenkingsmonument voor 55.000 vermiste Britse soldaten uit WO I. Door corona mochten er maar 300 mensen onder de poort plaatsnemen. Voor en na de poort begon het ook behoorlijk druk te worden, wij hebben toen besloten om het veilig te houden en hebben de lastpost van bovenaf meegemaakt.
Na de lastpost zijn wij over de kazematten richting parking gewandeld, begon er het idee te broeien om nog een zonsondergang mee te pakken, we waren dan ook maar enkele kilometers verwijderd van de kust. Een klein half uurtje later stonden wij dan op het strand van Oostduinkerke. Na een prachtige zonondergang de dag afgesloten op een terrasje op den dijk.
